Maar tijdens de middagopvang heb ik toch wel erg veel last van die ijsbeertjes. Vandaag zag ik, op de speelplaats, een meisje (ik geloof 5de lj) dat keitoffe bottekes aanhad. Een soort bergbottin/wandelschoen, wind- en waterdicht en met een warme voering. Net iets wat ik zocht.
Gelukkig wist ze me te vertellen waar haar mama haar bottekes had gekocht (de hare waren wel uit de collectie van vorig jaar).
Ik ben dus onmiddellijk na mijn middagshift doorgereden naar de schoenenwinkel en heb mij ook een warm exemplaar aangeschaft. Het moet gezegd: ze zitten fantastisch en zijn superwarm: bey, bey ijsbeertjes :-)
4 opmerkingen:
en dan sta je als nederlandse ff te kijken bij het woord "bottekes".
Maar wel heerlijk warme laarsjes! (en wat een mooie taal is vlaams)
Bottekes, wat een leuk woord! Vaarwel ijsbeertjes! Ik vind ze trouwens erg leuk en helemaal niet zo plomp als de sneeuwboots van mijn kinderen.
Koude voeten is echt niks!
Ik heb gister ook maar eens stevige bonte stappers in huis gehaald ;o)
Welk soeppie gaat er bij jou op het vuur? Ook de snert? ;o)
Wel Monique, ook een erwtensoep, maar zonder de 'rookworst' ... die wordt hier in Vlaanderen heel weinig gebruikt ... maar het lijkt me wel lekker (ik zal eens kijken of ze die in de supermarkt verkopen ... voor een volgende keer dan).
Een reactie posten