de kids

Ik veronderstel dat mijn pc zeer dringend aan vervanging toe is. De laatste tijd laat hij het regelmatig afweten of valt hij uit. Er zullen de eerstkomende dus niet veel foto's meer gepost worden.

Dan maar een kort dagverslagje:

Het weer zit nog altijd niet mee en dus kunnen de kindjes jammer genoeg niet buiten ravotten, tot grote ergernis van Femke. De eerste uren van de dag vroeg ze constant om gepakt te worden. Eenmaal op mijn arm wees ze constant naar buiten. Op een onbewaakt moment, slaagde ze er zelfs in 'uit te breken', lol. Toen ik aan het praten was met mijn dienstverantwoordelijke, stond ineens ons Trixie naast mij ... tiens, tiens, de hond binnen, de keukendeur open, ... waar zou Femke dan zijn? Jawel, ons juffertje had zich een fietsje buit gemaakt en fietste met een big smile het terras rond. Dan maar de fietsjes mee naar binnen genomen, waar Femke aan de volgende etappe van haar 'tour' begon.
Dan nog een klein vraagje naar de ouders toe: de voegen in mijn keukenvloer zijn grijs van ouderdom ... ik ben heus geen vuile mie ... uw dochter loopt evenwel de hele dag met zakdoekjes rond om die voegen wit te krijgen ... 'wilt ge haar aub wijsmaken dat dat geen avance is? ... hihi. Deze ochtend heb ik toch wel een paar keer moeten opletten; ik dacht dat Femke na het ontbijt ergens cornflakes ging oprapen met het zakdoekje, maar na het zoveelste exemplaar in de vuilbak te hebben gekieperd, ben ik erop uitgekomen dat ze gewoon de voegen tss de tegels wou 'proper' maken ... jong geleerd, ...
Femke maakt de laatste tijd ook heel erg duidelijk wanneer ze moe is en wil gaan slapen: dan komt ze aan het ladenkastje staan en zegt: 'mem, dodo' (vertaal: tut, ik wil gaan slapen). Of ze komt gewoon ff héél dicht tegen me aangekropen, geeft me een dikke knuf en slingert zich als een aapje rond me. Zaaaaaaaaaalig !!!
Onze kleine meisjes beginnen taalvaardig te worden.

Zo ook Kiara. Tot voor kort verliepen onze conversaties als volgt:
Kiara: 'mamaaaaaaa ...?'
ik: 'waar is mama?'
Kiara: 'da' (wees naar de voordeur).
ik: 'mama is gaan werken.'
ik: 'waar is Moeke?'
Kiara: 'da' (en ze wees in mijn richting).
Vandaag nam ze ineens zelf de 4 laatste zinnen over.
Ze vroeg: 'mamaaaaaa ...?'
ik: 'waar is mama?'
Kiara: 'da - erke - oeke - da' (en haar vingertje wees naar mij)
Op het luierkussen begint ze ook heuse conversaties te voeren. 'skoe of kou' 'aa of uit', ze kent duidelijk het verschil en vertelt me dan ook wat ze wil. En als één van de kindjes verdriet heeft is Kiara diegene die een zakdoekje brengt, tranen veegt, kusjes uitdeelt, aaikes geeft, kortom de 'troostende schouder' in de opvang.
Kiara luistert meestal onmiddellijk en is er als de kippen bij om op te ruimen.

Wat niet echt kan gezegd worden van Patrick. Man, man, wat een brok energie. Opruimen??? Nee hoor, lekker veel rommelen, lawaai en kabaal maken. Een echte lachebek en spring-in-'t-veld. Zijn favoriete song: 'oh, la la la' van Samson. Vooral als ik meezing en de 'oh' héél luid brul, ... hihi. Dan giert hij van het lachen en begint met gekke danspasjes. Deze ochtend had ik nog een heus misverstand met de mama. Te wijten aan mijn 'gebrekkig frans'. Ze vroeg: 'il est sage???', waarop ik antwoordde: 'non, non, pas du tout, ik n'est pas sage, il est seulement très actif, ...' De mama bekeek me met grote, vragende ogen en ik realiseerde me dat 'sage' braaf betekent (ff een verwarring met méchant). Nie goe bezig dus.
Moeke Vera toch nie.

Victoria daarentegen, die is wel goe bezig. Toen ze hier in het begin was, was ze nogal schuw. Ze verroerde geen vin en stond met bange oogjes de boel te observeren. Als je haar vandaag bezig zou zien: wat een metamorfose. Vicoria heeft haar draai duidelijk gevonden. Dansen en zingen is haar favoriete bezigheid. Vooral het eet- en het opruimliedje kent ze goed; ze zingt zelfs al woordjes mee! Ze is inmiddels dikke vriendjes geworden met Trixie en roept constant haar naam. Het eten verloopt ook heel vlot. Ze eet net als de andere kindjes haar bordje meestal leeg (helemaal zelfstandig) en elke voormiddag eet ze flink haar boke.

4 flinke, brave, lieve, ... kindjes dus. Moeke Vera heeft het getroffen.