KLEIN KADEEKE

de belevenissen van een gezin met véél kleine kadeekes ........
het leven zoals het is met
4 bio-kindjes: Kobe, Tibo, Litte en Gust
2 pleegkindjes: kleuter- en peutersmurf
2 weekend-/vakantiepleegkindjes: smurf en smurfin
1 Plan-'pleeg'dochter

maandag 24 januari 2011

(minder) prachtig theater op zondag

Zondag gingen mijn gedachten vooral uit naar de kindjes en verzorgsters van Fabeltjesland. Het drama speelde zich precies 2 jaar geleden af. Op dat ogenblik was ik ook onthaalmoeke. Wat er in je omgaat als je zoiets te horen krijgt, kan je niet beschrijven. De dagen en weken die daarop volgden, kregen we instructies om de (toegangs)beveiliging in de opvang te verbeteren. Het is niet vatbaar voor woorden hoe iemand zo'n onschuldige wezentjes moedwillig kwaad wou berokkenen. Zondag brandde ik een kaarsje voor de slachtoffertjes en hun overleden verzorgster.

De dag eindigde met een stukje fraai (en gratis) theater:
In de vooravond ging ik de pleegjes thuis ophalen.
Smurf huilde hartverscheurend: 'mijn tuuuuuuuut, mijn tut'. Bio-mama houdt het been stijf en zegt dat het tutje binnen ligt voor het volgende bezoek.
Smurfin neemt plaats in de wagen en begint ook aan haar klaagzang: 'mijn tuuuuuuut, mijn tut'. Nu moet je weten dat Smurfin helemaal niet tuttert, meer zelfs ze weet hoegenaamd niet hoe je zo'n tut comfortabel in het mondje houdt ...
Daarop geeft bio-papa, bio-mama een harde por met zijn elleboog: 'Allé zeg, haal die tutten toch ... je weet dat ze krijsen als ze hun goesting niet krijgen (!!!???)'
Ik probeer hen nogmaals zachtjes duidelijk te maken dat 'bij Moeke' de kinderen helemaal geen behoefte hebben aan een tutje en de tut sowieso 14 dagen de kast in gaat ... tevergeefs.
Mama komt aangehold met tutters en stopt die, alsof het geluidsdempers zijn, snel in het mondje van de kindjes. Smurf 'blinkt', hij heeft zijn slag thuisgehaald. Smurfin knijpt de tut tussen haar tandjes, niet echt gemakkelijk.
We vertrekken.
Na 100-150m, hoor ik op de achterbank: 'hier Moeke ... tut ... tut in tas steken ...' en de kindjes geven vrijwillig hun tutje aan Litte, die ze opbergt.
Wat hebben we geleerd vandaag:
1. de pleegjes kunnen best zonder tut
2. tutten zijn geen geluidsdempers
3. Moeke is 'baas' en de bio-ouders zouden dat ook moeten zijn :-(

Zoals Supernanny zou zeggen: 'waarom naar het theater gaan, als we hier een gratis stukje aangeboden krijgen ... :-)'

1 opmerking:

TIO zei

ik heb er dit weekend ook vaak bij stil gestaan, bij die verschrikkelijke gebeurtenis! Ik was toen ook nog aan het werk als onthaalmoeder en wij hebben door die gebeurtenis toen een camera geplaatst.

Zo zie je maar dat ze toch goed onderscheid maken tussen de regels bij jullie en wat ze thuis 'gedaan kunnen' krijgen he.