Dan stel ik mezelf de vraag ...

Ik reageerde zonet op enkele blogs.
En ik moest vaststellen dat ik steeds op dezelfde manier antwoordde: 'Dit weekend ga ik cocoonen. De sleutel zit op de deur en ik ga die niet gauw omdraaien! Ik ga genieten van de dwarrelende vlokjes en de heen-en weerfladderende vogeltjes die komen eten aan de voederplank. Winkelen doe ik lekker te voet met de trolley.'
En dan stel ik mezelf de vraag: 'LEEF ik genoeg?' Sluit ik met niet teveel op? Cocoonen is super zolang je niet het gevoel het vanalles te missen. Ik ben heel sociaal ingesteld en hou enorm van een babbeltje op tijd en stond. Ik kom graag onder het volk. Helaas ontbreekt het me dikwijls aan tijd en goesting om nog buiten te komen na een zware dagtaak.
Toen ik werkte als onthaalouder dacht ik: mijn sociaal leven gaat er enorm op vooruit gaan als ik uit werken ga. Nu blijkt echter het tegendeel. Ik heb meer tijd, daar ben ik het mee eens ... maar die tijd spendeer ik grotendeels aan organiseren ... want de combinatie gezin (met 5 kids) en werken, valt niet te onderschatten :-). Misschien loopt alles wat vlotter als Smurf, ons kleinste pleegje, ook naar school gaat. Dan moet ik 's ochtends en 's avonds niet meer naar de opvang ... win ik algauw dikke 20 min ... Lachend stel ik me de vraag of ik 'korting' krijg nu ik 5 kinderen heb op dezelfde school ... misschien moet ik mijn lidkaart van de Bond voor Grote en Jonge Gezinnen eens voorleggen, hihi ... :-) :-) :-)
Voorlopig kan ik er enkel tussenuit voor vb. een eendagscursus of workshop, een helpende hand op school, enz ..., want me engageren voor meerdaagse activiteiten kan (wil) ik niet meer: er komt altijd wel 'iets' tussen.
Ah, we zien wel ... mijn tijd komt nog wel ...

Nu eerst genieten van het 'rustige' weekend.
Tot blogs