KLEIN KADEEKE

de belevenissen van een gezin met véél kleine kadeekes ........
het leven zoals het is met
4 bio-kindjes: Kobe, Tibo, Litte en Gust
2 pleegkindjes: kleuter- en peutersmurf
2 weekend-/vakantiepleegkindjes: smurf en smurfin
1 Plan-'pleeg'dochter

woensdag 24 juni 2009

zindelijkheids'training': mijn gedacht

Een onderwerp, waar ik toch een uitgesproken mening over heb. Een mening die niet bij iedereen in goede aarde zal vallen, temeer omdat de meeste ouders persé willen dat hun kindje, hoe klein ook, snel proper wordt.
Volgens mij bestaat er niet zoiets als "zindelijkheids'training'". Zindelijk worden, zindelijk zijn, is een klik die gemaakt wordt door het kindje zelf. Als ouder (of in mijn geval onthaalouder) kan je het zindelijkheidsproces enkel aanmoedigen, niet trainen. Onder trainen versta ik: het kindje zonder pamper laten lopen en om de x-aantal uur 'gedwongen' op een potje plaatsen. Ten eerste voel ik me niet geroepen om de godsganse dag met de dweil rond te lopen, ten tweede strookt het niet met mijn opvoedingsprincipes om een peuter te dwingen op de pot te gaan. Ik heb er ook moeite mee dat sommigen snel een boekje of ander speeltje in de handen van een het kindje duwen teneinde 'het bezig' te houden tijdens het toiletgebeuren. Hoe kan een kind zich bewust worden van wat hij aan het doen is, als hij afgeleid wordt? Wat zit zo'n kind in hemelsnaam minutenlang op zo'n vreemd voorwerp te doen in de hoek van de kamer? Zou hij het zelf weten? Wachten tot er 'toevallig' iets gebeurd?
En nu net in die 'toevalligheid' geloof ik niet.
Van zodra een peuter rijp is om zindelijk te worden, geeft hij dat zelf aan (of voel je zoiets instinctief aan als ouder). Dan pas kan je de pamper uitlaten. Ok, er zullen wel nog ongelukjes gebeuren. Kindjes zijn immers snel afgeleid en terwijl ze spelen voelen ze vaak de druk niet of ze worden een beetje overmoedig, denken zich nog te kunnen inhouden en stellen het potje nog even uit om lekker verder te spelen. Maar als ze er effectief klaar voor zijn, zullen ze bewust op de pot gaan zitten en deze gebruiken.
Soms zijn er kindjes, die al een beetje taalvaardig zijn, die zeggen wanneer ze kaka of pipi hebben gedaan. Maar in mijn ogen is dit enkel een loutere vaststelling (net als wanneer ze met hun handje in het water zitten: 'nat' of 'water' zullen zeggen). Uiteraard is dit een eerste stap in het hele proces, maar het proces is lang nog niet teneinde om over zindelijkheid te kunnen spreken.
De opeenvolgende stappen zijn: herkennen, vastellen, ophouden, beseffen, bewust handelen.
Herkennen: ik voel warmte, ik heb iets gedaan ...
vaststellen: tiens, het is pipi of kaka ...
ophouden: pamper tijdlang droog ... (sommigen slaan deze fase over)
beseffen: ik kan het ...
bewust handelen: ik doe het (op de pot) ...
Vaak begint men te 'trainen' na fase 2 en dan is het kind er lichamelijk én emotioneel nog niet rijp voor.

Wat dan met een kindje dat niet zindelijk is op de zgn schoolleeftijd van 2.5 jaar? Ten 1ste: moet zo'n kindje wel naar school? Neen, er bestaan oplossingen genoeg ... niet aan mij om deze aan ouders op te dringen.
Ten 2de: stuur je zo'n kindje naar school? Met oefenbroekje wel, als het kindje de fases van het zindelijkheidsproces onder de knie heeft en het broekje enkel dient om ongelukjes tijdens het spel te voorkomen. Met luiers? Neen, uit respect voor de kleuterjuf en voor het kind, dat vaak zal aangesproken worden over het feit dat hij het nog niet 'kan'. Het samen op 't toiletje gaan zal het proces misschien wat stimuleren, maar de emotionele druk op het kind is ook heel hoog.

Kort samengevat: ieder van ons is zindelijk (hoop ik toch, hihi), bij de één heeft het al wat langer geduurd dan bij de ander, het is nu eenmaal een proces dat moet doorlopen worden. Stimuleren, aanmoedigen kan en mag, trainen NIET !!!

3 opmerkingen:

Sabine zei

Vera, ik ben het grotendeels met je eens.
Ik heb ook vanalles geprobeerd, zij het niet te lang en niet te drammerig en ontdekt dat het toch niet werkt als het kind nog de klik niet heeft gemaakt.
Als dan niet naar school gaan met een 'broekie' vind ik iets anders. Mijn eigen oudste was op alle manieren klaar om naar school te gaan, zag het echt volledig zitten en begon zich echt héééééél erg te vervelen hier in de opvang met alle gevolgend van dien (hij telde voor 3) Ik zou het echt niet leuk gevonden hebben moest de school omwille van zijn niet-zindelijk zijn, hem geweigerd hebben. Gelukkig is dat niet het geval en voor zover ik goed met hem kan communiceren hierover heeft hij geen trauma of druk gevoeld omdat hij nog niet kon wat vele anderen wel al konden.

moeke Vera zei

Hé Sabine,

ik ga er volledig mee akkoord dat er kindjes naar school gaan met een 'broekje', als het is om ongelukjes te vermijden. Maar een kindje dat tijdens de speeltijd én voor het naar huis gaan moet verluierd worden, hoort m.i. niet thuis op school.
Een vb. uit de klas van ons Litte: na de paasvakantie bracht een mama haar 2-ling dochtertjes van net 2.5jaar naar school, MET een doos pampers. Sorry, maar het is NIET de taak van de juf om de kinderen zindelijk te 'maken', netzomin als zij kinderverzorgster is. En dan mag een kind nog 'schoolrijp' zijn, niet-zindelijke (en dan spreek ik niet over ongelukjes) kinderen horen niet thuis in een klas van 32 kleuters, waar er enkel op woe.vm een kinderverzorgster is! In een 'peuterklasje' ok, in een kleuterklas: neen.
Dat is nu éénmaal mijn mening hoor. Uiteraard laat ik iedereen vrij in doen en laten (meestal ook zonder commentaar te geven, hihi), maar de mama van hierboven heeft op sommige ogenblikken het klasgebeuren erg gehinderd.

Sabine zei

mja, ik dacht dat je school in het algemeen bedoelde. Onze mauro gaat idd naar een peuterklasje, waar het vrij normaal is dat je een pak reserveluiers meegeeft. Sommige dagen was dat nodig, andere dagen niet. De organisatie van de klas was daarop ook voorzien, al vroeg ik me weldegelijk af hoe die juf dat voor elkaar kreeg. (Gelukkig staat ze er op de meeste momenten niet alleen voor en zijn er geen 32 kindjes)
Ik ben heeeeeeel blij dat hij nu plots besloten heeft dat hij geen luier meer nodig heeft want vroeg me toch af wat ik anders in september had moeten doen? Hem ineens terug thuis houden? Met luier naar de eerste kleuterklas?
Gelukkig stelt dat probleem hem nu niet meer...