het was te denken ......
Merci hé mannen! Net nu iedereen ver genezen is, heb ik een ferm kadooke gekregen van mijn kadees: een dikke 'kopvalling'. 'k Voel me net een uitgewrongen schotelvod, ... en neem het van mij aan: dat is geen aangenaam gevoel.
Deze namiddag werd ik als het ware betrapt door de papa van 2 kindjes die ik soms op woensdagmiddag opvang. Suf als ik was, zocht ik rust op mijne zetel en dacht na 10 min. wel weer 'op de been' te zijn. Maar ineens voelde ik ons Trixie naast me snuffelen en dacht: 'hoe komt gij nu in hemelsnaam binnen; je zat op het terras ...'. Bleek dat ik (ipv 10min) al meer dan een half uur aan het dutten was ... en de papa van mijn 'opvang'kids al in de woonkamer stond. Grrr, ik met ne rode kop, verontschuldigend uit mijne zetel ... op de vraag: 'zijn ze braaf geweest?', kon ik enkel antwoorden: 'ah ja hé, 't was hier muisstil en ze hebben mooi gespeeld, anders zou ik niet in slaap gevallen zijn ...'
En dan nu verder doen waarmee we bezig waren: RUSTEN !!!
Tot blogs
V.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten